
Αφορμή για αυτό το post στάθηκε αυτή εδώ η ανάρτηση. Μια “βόλτα” στο εν λόγω Facebook group ήταν αρκετή για να φέρει στο μυαλό μου αμέτρητες αναμνήσεις από πρόσωπα και γεγονότα που έδρασαν και έλαβαν χώρα την χρυσή (για τα μουσικά πράγματα της Θεσσαλονίκης) περίοδο των δεκαετιών του 80 και 90. Ίσως αυτά που γράφω να φαντάζουν γραφικά ή κλισέ αλλά αν κάποιος αναλογιστεί ότι υπήρχε μια δεκαετία (τουλάχιστον) που στην Θεσσαλονίκη υπήρχαν 3 πραγματικά εναλλακτικά και ανεξάρτητα ραδιόφωνα (Ράδιο Ακρόπολις, Ράδιο Ουτοπία, Ράδιο Κιβωτός) που στήριζαν κάθε μορφής μουσική (και όχι) προσπάθεια που ξεκινούσε από αυτήν την πόλη (είτε ήταν Metal, είτε Hardcore/Punk, είτε Alternative) με χίλιους δυο τρόπους (αναμεταδόσεις, κασσετοσυλλογές, live festival) σίγουρα θα βάλει τα κλάματα με το σημερινό χάλι της μπουζουκούπολης. Γιατί όπως και να το κάνουμε το ευρύτερο περιβάλλον συντελεί και διαμορφώνει δραματικά την πολιτιστική παραγωγή κάθε εποχής. Και για να γίνω πιο ευθύς και πιο πικρός, άλλες συνθήκες ευνόησαν και διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική παραγωγή ονομάτων όπως οι Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά, Μωρά στην Φωτιά, Φάμελος, Deceptor, Sarissa, Γκούλαγκ, Γκρόβερ, Εκτός Ελέγχου, Vavel, Stigma, Acetic Voice, Exhumation, Ναυτία, Πανικός, Medieval Death, Ziggy Was, Λώλαμα, Escape. Εν πλω, Ειδικές Δυνάμεις, Αλέξανδρος Πέρος, Hardways, Βανδαλούπ, Πίσσα και Πούπολα (ας μου συγχωρεθούν οι όποιες παραλείψεις αλλά θα μπορούσα να αραδιάζω ονόματα μέχρι αύριο το πρωί) και άλλες οι συνθήκες που οδήγησαν στην δημιουργία εκτρωμάτων τύπου ΟΝΙΡΑΜΑ και όλων των wannabe μοντελογαμιάδων που πηδούν στο βαγόνι του σκυλοrock όπως οι DENIRO . Παύση για να ξεθυμάνω και συνεχίζουμε στα της δισκοπαρουσίασης…
Λίγοι Hardcore,με την σκληροπυρηνική έννοια του όρου και όχι την “κουλτουριάρικη” (χα) των Fugazi, έχουν καταφέρει να με κάνουν να δακρύσω. Και πριν το post λάβει χαρακτήρα Μάρθας Βούρτση εξηγούμαι:
Ξέρει κανείς πολλά crustcore συγκροτήματα που όχι απλώς ξεφεύγουν από το τρίπτυχο “Πουτάνα Κοινωνία-Γαμιέται ο Στρατός-Μπάτσοι Γουρούνια Δολοφόνοι” αλλά γράφουν στίχους όπως οι παρακάτω:
ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ,
ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠ΄ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ
ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ,
ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΥΣ
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΦΛΟΓΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ,
ΜΑ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΟΥ ΛΕΙΩΝΕΙ ΣΑΝ ΚΕΡΙ
ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ
ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ
Έχει ακούσει ποτέ κανείς να εκφράζεται η διαμαρτυρία ενάντια στην κακοποίηση των ζώων, καλύτερα από ό,τι στις παρακάτω λέξεις:
ΚΟΙΤΟΜΑΙ ΤΡΕΜΟΝΤΑΣ
ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΛΟΥΒΙΟΥ ΜΟΥ,
ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΟΥ…
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΤΩΡΑ ΗΣΥΧΑΣΑΝ
ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ ΜΟΥ ΦΥΓΑΝ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΘΟΡΥΒΟΣ
ΕΚΤΟΣ ΑΠ’ ΤΟΝ ΘΡΗΝΟ
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΜΟΝΑΧΑ
ΝΑ ΗΧΕΙ ΜΕΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΓΥΡΝΑ
ΣΚΟΡΠΙΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ
ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΑΟΣ
ΟΙ ΑΝΑΡΘΡΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΜΟΥ
ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΝ
ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ , ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ
ΧΤΥΠΑΩ ΚΑΙ ΜΑΤΩΝΩ
ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ
ΑΠ’ ΤΟ ΦΡΙΧΤΟ ΜΟΥ ΠΟΝΟ
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ , ΠΟΣΟ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ;
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΑΥΤΗ Η ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΦΥΛΑΚΗ ;
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΞΥΠΝΗΜΑ
ΑΠ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ
ΓΙΑΤΙ ΓΙΑΤΙ NA ΥΠΟΦΕΡΩ ΤΟΣΟ ;
ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΕΙΔΕΣ
ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ
ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ ΜΟΥ
ΑΝΑΓΛΥΦΟ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ
ΕΚΛΑΨΑ, ΟΥΡΛΙΑΞΑ, ΦΩΝΑΞΑ,
ΜΑ ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΣ
ΕΞΥΣΕΣ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ
ΣΕ ΠΟΝΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ
ΓΙΑΤΙ – ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΩ ΤΟΣΟ ;
Έχει κανείς εκφράσει με περισσότερο χιούμορ και σαρκασμό την εμπορευματοποίση/metalοποίηση του Punk:
ΧΕΣΤΗΚΑ ΑΠ’ ΤΟ ΦΟΒΟ
ΣΑΝ ΣΕ ΕΙΔΑ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ
ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΠΩ ΓΙ’ ΑΥΤΟ
ΔΕΝ ΞΕΡΩ
ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΡΦΙΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑ ΣΟΥ
ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΟΛΗ
ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΑΛΛΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ
ΜΗ ΜΕ ΣΑΤΑΝΙΖΕΙΣ
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΦΑΣ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ
ΑΝΤΕ , ΓΚΡΕΜΟΤΣΑΚΙΣΟΥ ΑΠΟ’ ΔΩ
ΑΚΟΥ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙΣΤΕΣ ΣΟΥ
ΜΕ ΤΙΣ ΧΟΝΤΡΕΣ ΠΑΠΑΡΕΣ
ΠΑΙΞ’ ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑΚΟΣ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΡΑΤΟ
ΣΥΝΘΙΑ ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΑ
ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΠΛΑΚΩΣΑΝ
YAMAHA , HITACHI & CASIOTON
ΒΛΑΚΕΣ ΠΕΤΑΜΕΝΟΙ
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΚΙ ΗΛΙΘΙΟΙ
CARNIVORE , S.O.D. & AGNOSTIC FRONT
ΙΑΧΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΓΕΜΙΣΑΝ ΤΟΝ ΑΕΡΑ
Η ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ ΣΑΝΓΚΛΙΟΘ
ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΜΟΛΥΝΕ
ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΟΥ
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝ ΒΑΘΙΑ
ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΜΟΥ’ ΡΧΕΤΑΙ
ΝΑ ΡΙΞΩ ΜΙΑ ΚΛΑΝΙΑ
ή
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΛΙΒΑΝΙΖΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ Τ’ ΑΡΧΙΔΙΑ
ΑΠΛΩΝΕΙΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ
ΠΟΥΛΑΣ ΜΟΥΡΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ , ΕΙΣΑΙ Ο “ΠΑΛΙΟΣ”
ΟΠΑΔΟΣ ΜΕ Τ’ ΟΝΕΙΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΡΧΗΓΟΣ
ΜΙΚΡΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΑΓΑΖΑΚΙ
ΡΟΚ – ΕΝΤ – ΡΟΛΛ ΨΩΛΟΖΗΤΙΑΝΕ , ΚΩΛΟΓΛΥΦΤΗ
ΣΚΟΥΛΗΚΙ , ΣΗΚΩ ΑΠ’ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΣΟΥ !
ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΣΕ ΒΛΕΠΩ , ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΛΙΩΣΩ !
ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΜΠΑΓΙΑΤΕΨΕ , ΤΟ ΡΟΚ – ΕΝΤ – ΡΟΛΛ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
ΧΡΥΣΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΛΑΚΙΑΣ
ΤΩΡΑ ΕΚΟΨΕΣ ΤΙΣ ΤΡΕΛΛΕΣ
ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ
ΠΟΥ Μ’ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΕΠΙΑΣΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ
ΣΟΥ ΣΤΡΩΣΑΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ
ΤΟ ΡΟΚ – ΕΝΤ – ΡΟΛΛ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ
Η ΜΑΜΑ ΣΟΥ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΡΟΚ – ΕΝΤ – ΡΟΛΛ ΣΛΙΠΑΚΙΑ
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΠΙΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗ
ΑΘΛΙΕ ΚΩΛΟΓΛΥΦΤΗ , ΑΘΛΙΕ ΚΩΛΟΓΛΥΦΤΗ
ΚΩΛΟΓΛΥΦΤΗ , ΚΩΛΟΓΛΥΦΤΗ , ΚΩΛΟΓΛΥΦΤΗ
Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και μερικά από τα καλύτερα και γρηγορότερα ριφ που γράφτηκαν ποτέ από ελληνική μπάντα (ακόμη και Metal) τα οποία σε συνδυασμό με τα διπλά φωνητικά του μπασίστα Βαγγέλη και της ντράμερ Σόνιας με κάνουν να ανατριχιάζω σε κάθε άκουσμα του δίσκου και να θέλω να σπάσω οτιδήποτε βρίσκεται σε κοντινή ακτίνα.
Θέλετε κι άλλο; Αμέσως…
Η Hardcore σκηνή φημιζότανε πάντα για τις καλλιτεχνικές της επιδόσεις και στον τομέα της γραφιστικής, οι οποίες (επιδόσεις) έβρισκαν έκφραση είτε υπό την μορφή flyers και αφισών είτε εξώφυλλων δίσκων. Εδώ θεωρώ ότι έχουμε ίσως την καλυτερη έκφραση των παραπάνω με την δουλειά που έχει κάνει η αδικοχαμένη Μαρία-Ηλέκτρα στο artwork του δίσκου. Φανταστείτε ότι κάθε τραγούδι έχει το δικό του artwork που καταλαμβάνει το εμβαδό μιας πλευράς του δίσκου (το εξώφυλλο ξεδιπλώνει αμέτρητες φορές ώστε αυτό να είναι εφικτό) ενώ στο οπισθόφυλλο η μπάντα δίνει για μια ακόμη φορά (μετά τις ξεκαρδιστικές εισαγωγές των τραγουδιών) μαθήματα χιούμορ αναφέροντας ως εταιρεία κυκλοφορίας του δίσκου την “Greek Athanati Levendia Productions”.
Ξαναγυρίζοντας σε αυτά που έγραφα στην αρχή θα ήθελα να πώ ότι:
- αν το καλοκαίρι του 1992, που ήμουν κολλημένος στην πόλη λόγω πανελληνίων, δεν υπήρχε το ράδιο Ουτοπία να παίζει τον δίσκο επι μονίμου βάσεως
- αν απέναντι από το φυσικομαθηματικό του Αριστοτελείου δεν υπήρχε ο πάγκος του ντράμερ των Γκούλαγκ που πουλούσε (έναντι 1000 δραχμών) αντιγραμμένες κασσέτες με punk και hardcore θησαυρούς (εκμεταλευόμενος το άσυλο)
- αν δεν υπήρχε το fanzine Rolling Under που δημοσίευσε τα ημερολόγια της Ευρωπαϊκής περιοδίας των Ναυτία
- αν δεν υπήρχε το δισκάδικο Rolling Under που πουλούσε τον εν λόγω δίσκο έναντι 1300 δραχμών
τότε πιθανόν αυτό το Post να αφορούσε τον Πάνο Κιάμο ή κάποιον άλλο μπουζουκοστάρ της πιο “ερωτικής” πόλης της Ελλάδας…
Links: http://www.anexartisi.gr/naytia/naytia.htm
Σπάνιο ντοκουμέντο των Live εμφανίσεων τους:
http://www.youtube.com/watch?v=jgRAc91TBLE&feature=related
Like this:
Like Loading...